Na de geboorte van je kindje wordt van je verwacht dat je de tijden erna dolgelukkig als gezin de toekomst in gaat. Tijdens de gehele periode voordat het kindje er was, ben je door diverse instanties geïnformeerd over wat er allemaal gaat gebeuren, maar ook waar je problemen kan verwachten. Sommige vrouwen hebben bijvoorbeeld last van een postnatale depressie. Dit soort dingen worden over het algemeen goed begeleid.
Echter, er is één ding waar men niet over nadenkt en je niet voor waarschuwt, maar waar je als gezin wel aandacht aan moet besteden. Veel relaties krijgen het na de komst van het eerste kindje moeilijk. Stellen die nooit ruzie hadden blijken nu ineens continue in elkaars irritatiezone te zitten. Men vraagt zich na enkele maanden af of ze wel met elkaar verder moeten, of dat het beter is om een relatietherapeut in te schakelen voor relatietherapie. Een pijnlijke situatie die voor de kersverse ouders, maar ook voor de kleine, veel stress kunnen opleveren.
Het leven gaat over rozen, toch?
Hoe zit dit nu eigenlijk? Na de geboorte van je kindje ben je als vrouw opeens moeder, als man opeens vader en is er fulltime een kindje aanwezig die beide ouders alle zorg willen geven. Het kind eist ook nog eens de aandacht op wanneer je dat als stel eigenlijk even niet kunt hebben. Nachten zijn gebroken, de energie raakt langzaam op en de ouders verwachten van elkaar dat ze elkaar ondersteunen. Die ondersteuning is in zo’n stadium erg moeilijk te geven, zeker wanneer het voor beide partijen zo’n slopende periode is.
Een andere soort spanning wordt gecreëerd wanneer er met de personen buiten de relatie niet over deze problemen gesproken wordt. Sommige stellen willen het beeld graag hoog houden dat zij zo blij en gelukkig zijn met hun nieuwe gezin. Het beste kun je dan een vriend als een soort van mediator aanstellen, zodat er wel gepraat en geventileerd kan worden.
Vind de balans weer terug
Probeer met elkaar te blijven praten. Realiseer je dat je in je nieuwe relatie, namelijk die met zijn drieën (of meer) een nieuwe en andere balans moet vinden. Spreek samen af of er wellicht bestaande zaken een andere prioriteit moeten krijgen. Zorg dat er tijd is voor het gezin, maar zorg ook dat er tijd is voor het individu. Zie elkaar als ouders van je kind, maar zie je partner ook als degene op wie je verliefd werd. Elke relatie krijgt hiermee te maken, daar hoef je je niet voor te schamen, maar je moet er wel wat mee doen! Op de lange termijn is het ook goed voor de opvoeding van je kind.
Geef een reactie